Pieter Omtzigt: ‘Politiek ziet armoede niet’

Volgens Omtzigt zit er een groot verschil tussen de werkelijkheid van politiek Den Haag en de èchte werkelijkheid. ‘De regering vertelt ons jaar op jaar dat we steeds welvarender worden, dat de armoede afneemt, dat de werkloosheid laag is en dat weinig mensen in de bijstand zitten. En dat terwijl het aantal mensen dat hulp krijgt van de voedselbank naar 160.000 is gestegen.’ De politieke urgentie om iets aan die armoede te doen, ontbreekt volgens het Kamerlid.

Ook stipte hij de woningnood aan. ‘Honderdduizenden jongeren wonen noodgedwongen nog bij hun ouders en op een sociale huurwoning moet je vaak tien jaar wachten, zeker in een stad als Amsterdam.’ Verder moeten de bijstandsregels snel anders, meent hij, want ‘een werkend kind dat bij zijn bijstandsmoeder inwoont, wordt nu gedwongen het huis te verlaten.’

Het kritische Tweede Kamerlid, dat bij de laatste verkiezingen 340.000 voorkeursstemmen kreeg, plaatste ook kanttekeningen bij de cijfers van het Nibud (budgetvoorlichting). Die tonen aan dat een echtpaar met twee kinderen 170 euro per maand te kort komt om fatsoenlijk van rond te komen. ‘Het Nibudmodel gaat er van uit dat je in een goedkope huurwoning woont, maar als je alleen een woning met een huur van 753 euro kunt vinden, heb je géén recht meer op huurtoeslag. En kom je niet 170 euro per maand te kort, maar 629 euro. Dat betekent diepe financiële ellende.’

Ook andere aannames trok hij in twijfel. ‘Het Nibud reserveert 68 euro per maand voor vervoerskosten. Daar kun je vier fietsen van kopen, zolang je je eigen band plakt, maar een busabonnement kun je er niet van kopen.’

En zelfs als je vast werk tegen minimumloon kunt vinden, zo vervolgde hij, schiet je vaak niet veel op. ‘Je krijgt dan misschien 147 netto per maand méér, maar niet iedereen krijgt zijn busabonnement van 130 euro in de maand vergoed. Als je dus vanuit een uitkering aan de slag gaat, en niet op je fiets naar je werk kunt, worden de financiële problemen alleen maar groter,’ aldus Omtzigt. Hij gaat zich de komende maanden in de Tweede Kamer op drie speerpunten richten: bestaanszekerheid, wonen en het verbeteren van de relatie tussen overheid en burgers.